- qocalmaq
- ihtiyarlamak, kocamak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qocalmaq
Look at other dictionaries:
qocalmaq — f. 1. Qoca olmaq, qocalıq yaşına dolmaq. O çox tez qocaldı. – Cavanlar gəldi dünyayə, qocaldım, heyf, pir oldum. S. Ə. Ş.. Əfsus qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf, cavanlıq! M. Ə. S.. 2. məc. Köhnəlmək, gücdən düşmək, yıpranmaq. Köhnə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qocalma — «Qocalmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köpəkləşmək — f. dan. 1. Qocalmaq, köpək olmaq (erkək it haqqında). 2. məc. dan. təhq. Yaşı ötmək, qocalmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhlənməx’ — (Çənbərək) qocalmaq. – Dındılı Alı da əhlənif deyin uşağa əl verəmmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əpriməx’ — (Ordubad) qocalmaq. – Sən əprimisən, kimə lazımsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fəlfəlləməx’ — (Cəbrayıl, Meğri) qocalmaq, qocalıb əldən düşmək. – Bala, tay qojalmışam, fəlfəlləmişəm (Cəbrayıl); – Xanı dayı, sən də dəy yavaş yavaş fəlfəlliyirsən (Meğri) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həprimək — (Şərur) 1. qocalmaq 2. qocalıb əldən düşmək. – Ay bala, mən indi çox həprimişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xamalaşmax — (Xaçmaz) qocalmaq. – Camış tamam xamalaşmışdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ixdiyarramax — (Çənbərək) qocalmaq. – Cındır Fərzalı Əhmədə verdi pişqıyı <bıçqını>, ixdiyarrıyıf, işdiyəmmir da … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
